Efrailine Poulina (36) is hoogzwanger, maar nog net zo druk als zonder dikke buik. Naast haar baan in de kinderopvang werkt ze als vrijwilliger bij het Capels Multicultureel Centrum (CMC). De Schollevaarse laat haar handen graag wapperen: eerder was ze ook klassenouder op de school van haar dochter van negen en hielp ze de buurtcoach van Welzijn Capelle bij activiteiten. Ze koos voor vrijwilligerswerk bij CMC nadat een van de bestuursleden haar vertelde over wat het CMC deed. ‘En ik werk parttime, en wil ook graag iets doen voor andere Capellenaren.’
Vliegende keep
Toen Efrailine bij het CMC begon, ondersteunde ze bij activiteiten om inburgeraars kennis te laten maken met de Nederlandse cultuur, zoals spelletjes en eten. ‘Ook hielp ik een gezellige dag organiseren voor kinderen, of voerde gesprekken met de ouders. Een soort “vliegende keep”.’ Dat was in april 2016. Eind van datzelfde jaar vertrok de voorzitter en werd Efrailine gevraagd. Waarom ze ja zei? ‘Er was een klik met de andere bestuursleden, we zitten op één lijn met elkaar.’
Participatie en integratie
Het hoofddoel van het CMC is de integratie en participatie van de inwoners van Schollevaar en omstreken. In het begin was het CMC er vooral voor statushouders, maar zoals Efrailine zegt, ‘Het CMC is er voor iedereen!’ Sinds de verhuizing naar Huis van de Wijk Schollevaar in 2018 zijn er ook activiteiten voor bijvoorbeeld ouderen. Bijvoorbeeld de Zilveren Generatie, met workshops en een lunch. Door corona was daar extra behoefte aan in de wijk, dus startte zelfs een tweede groep. ‘En tussen de twee lockdowns door hadden we ook kickbokslessen voor kinderen, zodat die lekker konden bewegen.’
Elkaar steunen
Verder heeft CMC een maandelijks Repaircafé, en zijn er computerlessen voor senioren, bingoavonden en naailessen. Efrailine: ‘De deelnemers aan de naailessen komen uit allerlei landen: Turkije, Irak… tijdens het naaien worden er veel boeiende verhalen verteld. Ze hebben veel steun aan elkaar. Dat merk je ook bij de Zilveren Generatie-groep: mensen leren elkaar kennen en helpen elkaar als dat nodig is.’
Trots
In Schollevaar is een bepaalde trots, zegt de Schollevaarse: “Niemand hoeft te weten dat ik het thuis niet zo makkelijk heb”. ‘Dat maakt mensen wel eens lastig te bereiken. Via persoonlijke contacten proberen we ze toch binnen te halen. Maar we merken gelukkig dat veel bewoners ons wel weten te vinden.’
Samenwerken
Samen sta je sterker, dus CMC werkt samen met veel andere organisaties in de wijk. Bij bijvoorbeeld de gezamenlijke buurtbarbecue, vóór corona: met de geloofsvereniging Singh Sabha, kinderdagverblijf Het Paleisje, Welzijn Capelle, Centrum voor Jeugd en Gezin en Capelle Werkt. ‘Dat was echt gezellig. En een heel goede manier om mensen kennis met ons te laten maken, en de gebruikers van Huis van de Wijk met elkaar. Iedereen hielp mee: de een zorgde voor een springkussen, de ander voor goodie bags… en de buurtslagers sponsorden. Zodra het kan, doen we weer zoiets!’
Luisterend oor
Het CMC organiseert niet alleen activiteiten, maar biedt ook een luisterend oor. Efrailine: ‘We zijn laagdrempeliger dan de officiële instanties, bijvoorbeeld Welzijn Capelle. Mensen lopen zo bij ons binnen, ook voor kleine dingetjes. En als het nodig is, verwijzen we door.’ Het CMC betrekt de deelnemers actief bij hun programma. Zo kunnen deelnemers bijvoorbeeld de jaarafsluiting zelf invullen. Efrailine: ‘Dat maakt het leuker om erbij te helpen. En dat doen veel mensen dan ook!’
Bestuur
Het bestuur van CMC bestaat uit penningmeester Maita, secretaris Jouriane, en algemeen bestuursleden Ruben en Hugo. Verder zijn er een stuk of tien vrijwilligers die regelmatig helpen. ‘Veel daarvan zijn hier begonnen als deelnemer.’ Efrailine vindt de sfeer binnen het bestuur fijn: ‘We kunnen alles tegen elkaar zeggen. En we overleggen regelmatig. Aan het eind van elk jaar kijken we ook altijd terug én vooruit: hoe ging het, en wat willen we komend jaar?’ Zelfs als ze geen “dienst” hebben, komen veel vrijwilligers even langs bij CMC voor een bakkie en een praatje.’
Ook na corona is het CMC harder nodig in de wijk dan ooit. ‘Mensen hebben na deze moeilijke periode echt behoefte aan leuke dingen, ontspanning, aan contact met elkaar. Ze willen gezien en gehoord worden. Dat bieden wij.’